Zjedzże w Krakowie! Rzeźnia na Placu Dominikańskim

Miłość do jedzenia niejedno ma imię - oprócz gotowania (któremu ostatnio poświęcam mniej czasu, niż bym chciała) uwielbiam czasami po prostu wyjść do restauracji. Mam to szczęście, że mieszkam w magicznym Krakowie, w którym można znaleźć restauracje z potrawami całego świata. Od jakiegoś czasu dużo bardziej siedzę w tym, co w kulinarnym światku dawnej stolicy Polski piszczy, ze względu, chociażby, na copywriterską współpracę z osobami, które tym tematem się zajmują. Mam więc możliwość próbowania nowości, węszenia, sznupania i próbowania rzeczy, na które pewnie sama nigdy bym nie trafiła.

Nieco inaczej było z nową restauracją Rzeźni - Ribs on Fire, która niedawno otworzyła się na Placu Dominikańskim. To już bowiem druga restauracja pod tym szyldem, a pierwszą znałam i lubiłam - ich żeberka (czy też raczej żeberska) w syropie klonowym są obłędne. Z dużą przyjemnością więc przyjęłam zaproszenie na otwarcie nowego ich miejsca. 

Na otwarciu, jak to na otwarciu, masa jedzenia. Niestety, światło było bardzo nieprzychylne - czerwone i przygaszone. Przepraszam za jakość zdjęć. 

Jedzenie za to w stu procentach wynagradzało trudne warunki oświetleniowe. Były oczywiście klasyczne, rzeźniowe żeberka (znikły za szybko, żeby im zrobić zdjęcie!), przepyszne steki i kiełbaski z jagnięciny, również ich specjalność (chociaż nie był to nasz faworyt). To, co mnie najbardziej ujęło, to malutkie tataro-burgery, zjadłam ich chyba z 4. Shame on me. Ale były takie pyszne! Szkoda, że nie było okazji spróbować wersji bez chleba, bo bułeczka, chociaż smaczna, trochę tłumiła smak mięsa.

Pierwszy raz jadłam też ośmiornicę, trochę przypadkowo. Wzięłam jeden z tych malutkich, uroczych pojemniczków z sałatkami i coś, co myślałam, że jest kurczakiem, wcale nim nie było. Zawsze bałam się gumowatości ośmiornicy, ale ta była krucha i zaskakująco smaczna, koniecznie muszę spróbować przyrządzić własną. 

W Rzeźni przy placu Dominikańskim funkcjonuje też specjalnie wydzielone pomieszczenie pełne nalewek. Malutkim zgrzytem było to, że nalewki były kupne (chociaż z tajnego źródła - nie chcieli powiedzieć jakiego ;)). Obecnie natomiast ponoć oferowane mają być już własne, w trakcie otwarcia restauracji jeszcze się robiły :) Tak przynajmniej twierdziły obsługujące panie. 

Mam dla was natomiast smutną wiadomość. Nasze serca podbiła panna cotta z malinami, z bezą na górze. Zjedliśmy chyba po dwie na głowę i pewnie jedlibyśmy dalej, ale się skończyła ;) nie widzę jej niestety w menu...Rzeźnio, daj nam panna cottę!

W skrócie - jeżeli na żeberka, to tylko do Rzeźni. Koniecznie spróbujcie tych klonowych. Podają do nich grubaśne fryty, całkiem niezłe, jeżeli lubicie. Gwarantuję, że objecie się po uszy!

Tym postem mam nadzieję rozpocząć mini-cykl, "Zjedzże w Krakowie!", w którym będę się z wami dzieliła doświadczeniami z miejscówek wartych (lub nie) polecenia.


PS Do napisania tego postu zbierałam się chwilę, ale obserwatorzy mojego instagrama pewnie zauważyli, że nie odmówiłam sobie derpnego selfie z Makłowiczem, innym gościem otwarcia :D